કહેવત ભંડાર
- અક્કરમીનો પડીઓ કાંણો
- અક્કલ ઉધાર ન મળે
- અણીનો ચૂક્યો સો વરસ જીવે
- અતિ લોભ તે પાપનું મૂળ
- અત્તરનાં છાંટણા જ હોય, અત્તરના કુંડા ન ભરાય
- અધૂરો ઘડો છલકાય ઘણો
- અન્ન અને દાંતને વેર
- અન્ન તેવો ઓડકાર
- અવળે અસ્ત્રે મૂંડી નાખવો
- અંગૂઠો બતાવવો
- અંજળ પાણી ખૂટવા
- અંધારામાં તીર ચલાવવું
- આકાશ પાતાળ એક કરવા
- આગ લાગે ત્યારે કૂવો ખોદવા ન જવાય
- આગળ ઉલાળ નહિ ને પાછળ ધરાળ નહિ
- આગળ બુદ્ધિ વાણિયા, પાછળ બુદ્ધિ બ્રહ્મ
- આજ રોકડા, કાલ ઉધાર
- આજની ઘડી અને કાલનો દિ
- આદર્યા અધૂરા રહે, હરિ કરે સો હોઈ
- આદુ ખાઈને પાછળ પડી જવું
- આપ ભલા તો જગ ભલા
- આપ મુવા પીછે ડૂબ ગઈ દૂનિયા
- આપ મુવા વિના સ્વર્ગે ન જવાય
- આપ સમાન બળ નહિ
- આફતનું પડીકું
- આબરૂના કાંકરા કરવા
- આભ ફાટ્યું હોય ત્યાં થીગડું ન દેવાય
- આમલી પીપળી બતાવવી
- આરંભે શૂરા
- આલિયાની ટોપી માલિયાને માથે
- આવ પાણા પગ ઉપર પડ
- આવ બલા પકડ ગલા
- આળસુનો પીર
- આંકડે મધ ભાળી જવું
- આંખ આડા કાન કરવા
- આંગળા ચાટ્યે પેટ ન ભરાય
- આંગળી ચિન્ધ્યાનું પુણ્ય
- આંગળી દેતાં પહોંચો પકડે
- આંગળીથી નખ વેગળા જ રહે
- આંગળીના વેઢે ગણાય એટલાં
- આંતરડી દૂભવવી
- આંધળામાં કાણો રાજા
- આંધળી દળે ને કૂતરા ખાય
- આંધળે બહેરું કૂટાય
- આંધળો ઓકે સોને રોકે
- ઈટનો જવાબ પથ્થર
- ઉજ્જડ ગામમાં એરંડો પ્રધાન
- ઉડતા પંખીને પાડે તેવો હોંશિયાર
- ઉતર્યો અમલદાર કોડીનો
- ઉતાવળે આંબા ન પાકે
- ઉંઠા ભણાવવા
- ઉંદર બિલાડીની રમત
- ઉંદરની જેમ ફૂંકી ફંકીને કરડવું
- ઊલમાંથી ચૂલમાં પડવા જેવો ઘાટ
- ઊંટ મૂકે આંકડો અને બકરી મૂકે કાંકરો
- ઊંટની પીઠે તણખલું
- ઊંટે કર્યા ઢેકા તો માણસે કર્યા કાંઠા
- ઊંડા પાણીમાં ઉતરવું નહિ
- ઊંધા રવાડે ચડાવી દેવું
- ઊંધી ખોપરી
- એક કરતાં બે ભલા
- એક કાનેથી સાંભળી બીજા કાનેથી કાઢી નાખવું
- એક કાંકરે બે પક્ષી મારવા
- એક ઘા ને બે કટકા
- એક દી મહેમાન, બીજે દી મહી, ત્રીજે દી રહે તેની અક્કલ ગઈ
- એક નન્નો સો દુ:ખ હણે
- એક નૂર આદમી હજાર નૂર કપડાં
- એક પગ દૂધમાં ને એક પગ દહીંમાં
- એક ભવમાં બે ભવ કરવા
- એક મરણિયો સોને ભારી પડે
- એક મ્યાનમાં બે તલવાર ન રહે
- એક સાંધે ત્યાં તેર તૂટે
- એક હાથે તાળી ન પડે
- એકનો બે ન થાય
- એના પેટમાં પાપ છે
- એનો કોઈ વાળ વાંકો ન કરી શકે
- એરણની ચોરી ને સોયનું દાન
- એલ-ફેલ બોલવું
- ઓછું પાત્ર ને અદકું ભણ્યો
- ઓળખીતો સિપાઈ બે દંડા વધુ મારે
- કજિયાનું મોં કાળું
- કમળો હોય તેને પીળું દેખાય
- કમાઉ દીકરો સૌને વહાલો લાગે
- કરમ કોડીના અને લખણ લખેશરીના
- કરો કંકુના
- કરો તેવું પામો, વાવો તેવું લણો
- કર્મીની જીભ, અકર્મીના ટાંટીયા
- કાકા મટીને ભત્રીજા ન થવાય
- કાખમાં છોકરું ને ગામમાં ઢંઢેરો
- કાગડા બધે ય કાળા હોય
- કાગડો દહીંથરું લઈ ગયો
- કાગના ડોળે રાહ જોવી
- કાગનું બેસવું ને ડાળનું પડવું
- કાગનો વાઘ કરવો
- કાચા કાનનો માણસ
- કાચું કાપવું
- કાન છે કે કોડિયું?
- કાન પકડવા
- કાન ભંભેરવા/કાનમાં ઝેર રેડવું
- કાનનાં કીડા ખરી પડે તેવી ગાળ
- કાનાફૂંસી કરવી
- કાપો તો લોહી ન નીકળે તેવી સ્થિતિ
- કામ કામને શિખવે
- કામના કૂડા ને વાતોના રૂડા
- કારતક મહિને કણબી ડાહ્યો
- કાળા અક્ષર ભેંશ બરાબર
- કાંચિડાની જેમ રંગ બદલવા
- કાંટો કાંટાને કાઢે
- કીડી પર કટક
- કીડીને કણ અને હાથીને મણ
- કીધે કુંભાર ગધેડે ન ચડે
- કુકડો બોલે તો જ સવાર પડે એવું ન હોય
- કુલડીમાં ગોળ ભાંગવો
- કુંન્ડુ કથરોટને હસે
- કુંભાર કરતાં ગધેડા ડાહ્યાં
- કૂતરાની પૂંછડી વાંકી તે વાંકી જ રહે
- કૂતરાનો સંઘ કાશીએ ન પહોંચે
- કૂતરું કાઢતા બિલાડું પેઠું
- કૂવામાં હોય તો અવેડામાં આવે
- કેટલી વીસે સો થાય તેની ખબર પડવી
- કેસરિયા કરવા
- કોઈની સાડીબાર ન રાખે
- કોઠી ધોઈને કાદવ કાઢવો
- કોણીએ ગોળ ચોપડવો
- કોથળામાં પાનશેરી રાખીને મારવો
- કોથળામાંથી બિલાડું કાઢવું
- કોના બાપની દિવાળી
- કોની માંએ સવા શેર સૂંઠ ખાધી છે
- કોલસાની દલાલીમાં કાળા હાથ
- ક્યાં રાજા ભોજ અને ક્યાં ગાંગો તેલી?
- ખણખોદ કરવી
- ખંગ વાળી દેવો
- ખાખરાની ખિસકોલી સાકરનો સ્વાદ શું જાણે
- ખાટલે મોટી ખોટ કે પાયો જ ન મળે
- ખાડો ખોદે તે પડે
- ખાતર ઉપર દીવો
- ખાલી ચણો વાગે ઘણો
- ખાળે ડૂચા અને દરવાજા મોકળા
- ખિસ્સા ખાલી ને ભભકો ભારી
- ખીલાના જોરે વાછરડું કૂદે
- ખેલ ખતમ, પૈસા હજમ
- ખેંચ તાણ મુઝે જોર આતા હૈ
- ખોદે ઉંદર અને ભોગવે ભોરિંગ
- ખોદ્યો ડુંગર ને કાઢ્યો ઉંદર
- ગઈ તિથિ જોશી પણ ન વાંચે
- ગગા મોટો થા પછી પરણાવશું
- ગતકડાં કાઢવા
- ગધેડા ઉપર અંબાડી
- ગધેડાને તાવ આવે તેવી વાત
- ગરજ સરી એટલે વૈદ વેરી
- ગરજવાનને અક્કલ ન હોય
- ગરજે ગધેડાને પણ બાપ કહેવો પડે
- ગંજીનો કૂતરો, ન ખાય ન ખાવા દે
- ગાજરની પીપૂડી વાગે ત્યાં સુધી વગાડવાની ને પછી ખાઈ જવાની
- ગાજ્યા મેઘ વરસે નહિ ને ભસ્યા કૂતરા કરડે નહિ
- ગાડા નીચે કૂતરું
- ગાડી પાટે ચડાવી દેવી
- ગાભા કાઢી નાખવા
- ગામ હોય ત્યાં ઉકરડો પણ હોય
- ગામના મહેલ જોઈ આપણાં ઝૂંપડાં તોડી ન નખાય
- ગામના મોંએ ગરણું ન બંધાય
- ગાય દોહી કૂતરાને પાવું
- ગાંઠના ગોપીચંદન
- ગાંડા સાથે ગામ જવું ને ભૂતની કરવી ભાઈબંધી
- ગાંડાના ગામ ન વસે
- ગાંડી માથે બેડું
- ગાંડી સાસરે ન જાય અને ડાહીને શિખામણ આપે
- ગાંધી-વૈદનું સહીયારું
- ગેંગે-ફેંફે થઈ જવું
- ગોળ ખાધા વેંત જુલાબ ન લાગે
- ગોળ નાખો એટલું ગળ્યું લાગે
- ગોળથી મરતો હોય તો ઝેર શું કામ પાવું?
- ગ્રહણ ટાણે સાપ નીકળવો
- ઘડો-લાડવો કરી નાખવો
- ઘર ફૂટે ઘર જાય
- ઘર બાળીને તીરથ ન કરાય
- ઘરડા ગાડા વાળે
- ઘરડી ઘોડી લાલ લગામ
- ઘરના છોકરા ઘંટી ચાટે ને પાડોશીને આટો
- ઘરની દાઝી વનમાં ગઈ તો વનમાં લાગી આગ
- ઘરની ધોરાજી ચલાવવી
- ઘરમાં હાંડલા કુસ્તી કરે તેવી હાલત
- ઘરે ધોળો હાથી બાંઘવો
- ઘાણીનો બળદ ગમે તેટલું ચાલે પણ રહે જ્યાં હતો ત્યાં જ
- ઘી ઢોળાયું તો ખીચડીમાં
- ઘી-કેળાં થઈ જવા
- ઘીના ઠામમાં ઘી પડી રહ્યું
- ઘેર ઘેર માટીના ચૂલા
- ઘો મરવાની થાય ત્યારે વાઘરીવાડે જાય
- ઘોડે ચડીને આવવું
- ઘોરખોદિયો
- ઘોંસ પરોણો કરવો
- ચકીબાઈ નાહી રહ્યાં
- ચડાઉ ધનેડું
- ચપટી ધૂળની ય જરૂર પડે
- ચપટી મીઠાની તાણ
- ચમડી તૂટે પણ દમડી ન છૂટે
- ચમત્કાર વિના નમસ્કાર નહિ
- ચલક ચલાણું ઓલે ઘેર ભાણું
- ચાદર જોઈને પગ પહોળા કરાય
- ચાર મળે ચોટલા તો ભાંગે કૈંકના ઓટલા
- ચાલતી ગાડીએ ચડી બેસવું
- ચીભડાના ચોરને ફાંસીની સજા
- ચીંથરે વીંટાળેલું રતન
- ચેતતા નર સદા સુખી
- ચોર કોટવાલને દંડે
- ચોર પણ ચાર ઘર છોડે
- ચોરની દાઢીમાં તણખલું
- ચોરની માં કોઠીમાં મોં ઘાલીને રૂએ
- ચોરની માંને ભાંડ પરણે
- ચોરની વાદે ચણા ઉપાડવા જવું
- ચોરને કહે ચોરી કરજે અને સિપાઈને કહે જાગતો રહેજે
- ચોરને ઘેર ચોર પરોણો
- ચોરનો ભાઈ ઘંટીચોર
- ચોરી પર શીનાજોરી
- ચોળીને ચીકણું કરવું
- ચૌદમું રતન ચખાડવું
- છકી જવું
- છક્કડ ખાઈ જવું
- છછૂંદરવેડા કરવા
- છઠ્ઠીનું ધાવણ યાદ આવી જવું
- છાગનપતિયાં કરવા
- છાજિયા લેવા
- છાતી પર મગ દળવા
- છાપરે ચડાવી દેવો
- છાશ લેવા જવી અને દોણી સંતાડવી
- છાશમાં માખણ જાય અને વહુ ફુવડ કહેવાય
- છાસિયું કરવું
- છિનાળું કરવું
- છીંડે ચડ્યો તે ચોર
- છોકરાંને છાશ ભેગા કરવા
- છોરું કછોરું થાય પણ માવતર કમાવતર ન થાય
- જણનારીમાં જોર ન હોય તો સૂયાણી શું કરે ?
- જનોઈવઢ ઘા
- જમણમાં લાડુ અને સગપણમાં સાઢુ
- જમવામાં જગલો અને કૂટવામાં ભગલો
- જમાઈ એટલે દશમો ગ્રહ
- જર, જમીન ને જોરું, એ ત્રણ કજિયાના છોરું
- જશને બદલે જોડા
- જંગ જીત્યો રે મારો કાણિયો, વહુ ચલે તબ જાણિયો
- જા બિલાડી મોભામોભ
- જા બિલ્લી કૂત્તે કો માર
- જાગ્યા ત્યાંથી સવાર
- જાડો નર જોઈને સુળીએ ચડાવવો
- જાતે પગ પર કુહાડો મારવો
- જીભ આપવી
- જીભ કચરવી
- જીભમાં હાડકું ન હોય, તે આમ પણ વળે અને તેમ પણ વળે
- જીવતા જગતીયું કરવું
- જીવતો નર ભદ્રા પામે
- જીવવું થોડું ને જંજાળ ઝાઝી
- જીવો અને જીવવા દો
- જીવ્યા કરતાં જોયું ભલું
- જે ચડે તે પડે
- જે જન્મ્યું તે જાય
- જે નમે તે સૌને ગમે
- જે ફરે તે ચરે
- જે વાર્યા ન વરે તે હાર્યા વરે
- જેસલ હટે જવભર ને તોરલ હટે તલભર
- જેટલા મોં તેટલી વાતો
- જેટલો ગોળ નાખો તેટલું ગળ્યું લાગે
- જેટલો બહાર છે તેથી વધુ ભોંયમાં છે
- જેના લગન હોય તેના જ ગીત ગવાય
- જેના હાથમાં તેના મોંમા
- જેની લાઠી તેની ભેંસ
- જેનું ખાય તેનું ખોદે
- જેનું નામ તેનો નાશ
- જેને કોઈ ન પહોંચે તેને પેટ પહોંચે
- જેને રામ રાખે તેને કોણ ચાખે
- જેનો આગેવાન આંધળો તેનું કટક કૂવામાં
- જેનો રાજા વેપારી તેની પ્રજા ભિખારી
- જેવા સાથે તેવા
- જેવી દ્રષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ
- જેવી સોબત તેવી અસર
- જેવું કામ તેવા દામ
- જેવો ગોળ વિનાનો કંસાર એવો મા વિનાનો સંસાર
- જેવો દેશ તેવો વેશ
- જેવો સંગ તેવો રંગ
- જોશીના પાટલે અને વૈદના ખાટલે
- જ્યાં ગોળ હોય ત્યાં માખી બમણતી આવે જ
- જ્યાં ચાહ ત્યાં રાહ
- જ્યાં સંપ ત્યાં જંપ
- જ્યાં સુધી શ્વાસ ત્યાં સુધી આશ
- ઝાઝા રસોઈયા રસોઈ બગાડે
- ઝાઝા હાથ રળિયામણા
- ઝાઝા હાંડલા ભેગા થાય તો ખખડે પણ ખરા
- ઝાઝી કીડી સાપને ખાઈ જાય
- ઝાઝી સૂયાણી વિયાંતર બગાડે
- ઝેરના પારખા ન હોય
- ટકાની ડોશી અને ઢબુનું મૂંડામણ
- ટાઢા પહોરની તોપ ફોડવી
- ટાઢા પાણીએ ખસ ગઈ
- ટાલિયા નર કો'ક નિર્ધન
- ટીપે ટીપે સરોવર ભરાય, કાંકરે કાંકરે પાળ બંધાય
- ટોપી ફેરવી નાખવી
- ઠોઠ નિશાળિયાને વૈતરણા ઝાઝા
- ડહાપણની દાઢ ઉગવી
- ડાબા હાથની વાત જમણાને ખબર ન પડે
- ડાહીબાઈને બોલાવો ને ખીરમાં મીઠું નખાવો
- ડાંગે માર્યા પાણી જુદા ન પડે
- ડુંગર દૂરથી રળિયામણા
- ડૂબતો માણસ તરણું પકડે
- ડોશી મરે તેનો ભો નથી, જમ ઘર ભાળી જાય તેનો વાંધો છે
- ઢાંકણીમાં પાણી લઈ ડૂબી મર
- તમાચો મારી ગાલ લાલ રાખવો
- તલમાં તેલ નથી
- તલવારની ધાર ઉપર ચાલવું
- તારા જેવા તાંબિયાના તેર મળે છે
- તારા બાપનું કપાળ
- તારી અક્કલ ક્યાં ઘાસ ચરવા ગઈ હતી?
- તારું મારું સહીયારું ને મારું મારા બાપનું
- તાલમેલ ને તાશેરો
- તાંબિયાની તોલડી તેર વાના માંગે
- તીરથે જઈએ તો મૂંડાવું તો પડે જ
- તીસમારખાં
- તુંબડીમાં કાંકરા
- તેજીને ટકોરો, ગધેડાને ડફણાં
- તેલ જુઓ તેલની ધાર જુઓ
- તેલ પાઈને એરંડિયું કાઢવું
- તોબા પોકારવી
- તોળી તોળીને બોલવું
- ત્રણ સાથે જાય તો થાય ત્રેખડ ને માથે પડે ભેખડ
- ત્રેવડ ત્રીજો ભાઈ છે
- થાબડભાણા કરવા
- થાય તેવા થઈએ ને ગામ વચ્ચે રહીએ
- થૂંકના સાંધા કેટલા ટકે?
- થૂંકેલું પાછું ગળવું
- દયા ડાકણને ખાય
- દરજીનો દીકરો જીવે ત્યાં સુધી સીવે
- દળી, દળીને ઢાંકણીમાં
- દશેરાના દિવસે જ ઘોડુ ન દોડે
- દાઝ્યા પર ડામ
- દાઢીની દાઢી ને સાવરણીની સાવરણી
- દાણો દબાવી જોવો
- દાધારિંગો
- દાનત ખોરા ટોપરા જેવી
- દામ કરે કામ અને બીબી કરે સલામ
- દાળમાં કાળું
- દાંત કાઢવા
- દાંત ખાટા કરી નાખવા
- દાંતે તરણું પકડવું
- દિ ભરાઈ ગયા છે
- દિવાલને પણ કાન હોય
- દીકરી એટલે સાપનો ભારો
- દીકરી ને ગાય, દોરે ત્યાં જાય
- દીવા તળે અંધારું
- દુ:ખતી રગ દબાવવી
- દુ:ખનું ઓસડ દહાડા
- દુ:ખે છે પેટ અને કૂટે છે માથું
- દુકાળમાં અધિક માસ
- દૂઝતી ગાયની લાત ભલી
- દૂધ પાઈને સાપ ઉછેરવો
- દૂધનું દૂધ અને પાણીનું પાણી કરી નાખવું
- દૂધનો દાઝેલો છાસ પણ ફૂંકી ફૂંકીને પીએ
- દે દામોદર દાળમાં પાણી
- દેખવું નહિ અને દાઝવું નહિ
- દેવ દેવલા સમાતા ન હોય ત્યાં પૂજારાને ક્યાં બેસાડવા
- દોડવું હતું ને ઢાળ મળ્યો
- દોરડી બળે પણ વળ ન છૂટે
- દ્રાક્ષ ખાટી છે
- ધકેલ પંચા દોઢસો
- ધણીની નજર એક, ચોરની નજર ચાર
- ધનોત-પનોત કાઢી નાખવું
- ધરતીનો છેડો ઘર
- ધરમ કરતાં ધાડ પડી
- ધરમ ધક્કો
- ધરમના કામમાં ઢીલ ન હોય
- ધરમની ગાયના દાંત ન જોવાય
- ધાર્યું ધણીનું થાય
- ધીરજના ફળ મીઠા હોય
- ધોકે નાર પાંસરી
- ધોબીનો કૂતરો, નહિ ઘરનો નહિ ઘાટનો
- ધોયેલ મુળા જેવો
- ધોળા દિવસે તારા દેખાવા
- ધોળામાં ધૂળ પડી
- ધોળિયા સાથે કાળિયો રહે, વાન ન આવે, સાન તો આવે
- ન ત્રણમાં, ન તેરમાં, ન છપ્પનના મેળમાં
- ન બોલ્યામાં નવ ગુણ
- ન મળી નારી એટલે સહેજે બાવા બ્રહ્મચારી
- ન મામા કરતા કહેણો મામો સારો
- નકલમાં અક્કલ ન હોય
- નગારખાનામાં પીપૂડીનો અવાજ ક્યાંથી સંભળાય?
- નદીના મૂળ અને ઋષિના કુળ ન શોધાય
- નબળો ધણી બૈરી પર શૂરો
- નમાજ પડતા મસીદ કોટે વળગી
- નરમ ઘેંશ જેવો
- નવ ગજના નમસ્કાર
- નવરો ધૂપ
- નવરો બેઠો નખ્ખોદ કાઢે
- નવાણિયો કૂટાઈ ગયો
- નવાણુંનો ધક્કો લાગવો
- નવી વહુ નવ દહાડા
- નવે નાકે દિવાળી
- નવો મુલ્લો બાંગ વધુ પોકારે
- નસીબ અવળા હોય તો ભોંયમાંથી ભાલા ઊભા થાય
- નસીબ બેઠેલાનું બેઠું રહે, દોડતાનું દોડતું રહે
- નસીબનો બળિયો
- નાક કપાઈ જવું
- નાક કપાવી અપશુકન ન કરાવાય
- નાકે છી ગંધાતી નથી
- નાગાને નાવું શું અને નીચોવવું શું ?
- નાચવું ન હોય તો આંગણું વાંકુ
- નાણા વગરનો નાથીયો, નાણે નાથાલાલ
- નાતનો માલ નાત જમે, મુસાભાઈના વા ને પાણી
- નાના મોઢે મોટી વાત
- નાનો પણ રાઈનો દાણો
- નીર-ક્ષીર વિવેક
- નેવાના પાણી મોભે ના ચડે
- પઈની પેદાશ નહિ ને ઘડીની ફુરસદ નહિ
- પડી પટોડે ભાત, ફાટે પણ ફીટે નહિ
- પડ્યા પર પાટું
- પડ્યો પોદળો ધૂળ ઉપાડે
- પઢાવેલો પોપટ
- પત્તર ખાંડવી
- પથ્થર ઉપર પાણી
- પરણ્યા નથી પણ પાટલે તો બેઠા છો ને?
- પવન પ્રમાણે સઢ ફેરવવો
- પહેલું સુખ તે જાતે નર્યા
- પહેલો ઘા પરમેશ્વરનો
- પંચ કહે તે પરમેશ્વર
- પાકા ઘડે કાંઠા ન ચડે
- પાઘડી ફેરવી નાખવી
- પાઘડીનો વળ છેડે
- પાણી પહેલા પાળ બાંધી લેવી સારી
- પાણી પાણી કરી નાખવું
- પાણી ફેરવવું
- પાણીમાં બેસી જવું
- પાણીમાં રહીને મગર સાથે વેર ન બંધાય
- પાણીમાંથી પોરા કાઢવા
- પાનો ચડાવવો
- પાપ છાપરે ચડીને પોકારે
- પાપડી ભેગી ઈયળ બફાય
- પાપી પેટનો સવાલ છે
- પારકા કજિયા ઉછીના ન લેવાય
- પારકી આશ સદા નિરાશ
- પારકી છઠ્ઠીનો જાગતલ
- પારકી મા જ કાન વિંધે
- પારકી લેખણ, પારકી શાહી, મત્તું મારે માવજીભાઈ
- પારકે પૈસે દિવાળી
- પારકે ભાણે લાડુ મોટો દેખાય
- પાશેરામાં પહેલી પુણી છે
- પાંચમની છઠ્ઠ ક્યારે ન થાય
- પાંચમાં પૂછાય તેવો
- પાંચે ય આંગળી ઘીમાં
- પાંચે ય આંગળી સરખી ન હોય
- પાંચે ય આંગળીએ દેવ પૂજવા
- પિયરની પાલખી કરતાં સાસરિયાની સૂળી સારી
- પીઠ પાછળ ઘા
- પીળું તેટલું સોનું નહિ, ઊજળું તેટલું દૂધ નહિ
- પુત્રના લક્ષણ પારણામાંથી ને વહુના લક્ષણ બારણામાંથી
- પેટ કરાવે વેઠ
- પેટ ચોળીને શૂળ ઊભું ન કરાય
- પેટ છે કે પાતાળ ?
- પેટનો બળ્યો ગામ બાળે
- પેટિયું રળી લેવું
- પેટે પાટા બાંધવા
- પૈસા તો ડાબા હાથનો મેલ છે
- પોચું ભાળી જવું
- પોતાની ગલીમાં કુતરો પણ સિંહ
- પોતાનો કક્કો જ ખરો કરવો
- પોથી માંહેના રીંગણા
- પોદળામાં સાંઠો
- પોપટીયું જ્ઞાન
- પોપાબાઈનું રાજ
- પોલ ખૂલી ગઈ
- ફઈને મૂછ ઉગે તો તેને કાકો કહેવાય
- ફાટીને ધુમાડે જવું
- ફાવ્યો વખણાય
- ફાંકો રાખવો
- ફુલ નહિ તો ફુલની પાંખડી
- ફૂલાઈને ફાળકો થઈ જવું
- ફૂંકી ફૂંકીને પગ મૂકવો
- બકરું કાઢતા ઊંટ પેઠું
- બગભગત
- બગાસું ખાતા પતાસું મળ્યું
- બત્રીસ કોઠે દીવા પ્રગટ્યા
- બધો ભાર કન્યાની કેડ પર
- બલિદાનનો બકરો
- બળતું ઘર કૃષ્ણાર્પણ કરવું
- બળિયાના બે ભાગ
- બાઈ બાઈ ચારણી
- બાડા ગામમાં બે બારશ
- બાપ તેવા બેટા ને વડ તેવા ટેટા
- બાપ શેર તો દીકરો સવા શેર
- બાપના કૂવામાં ડુબી ન મરાય
- બાપનું વહાણ ને બેસવાની તાણ
- બાપે માર્યા વેર
- બાફી મારવું
- બાર ગાઉએ બોલી બદલાય
- બાર બાવા ને તેર ચોકા
- બાર વરસે બાવો બોલ્યો, જા બેટા દુકાળ પડશે
- બાર હાથનું ચીભડું ને તેર હાથનું બી
- બારે મેઘ ખાંગા થવા
- બારે વહાણ ડૂબી જવા
- બાવળ વાવો તો કાંટા ઉગે અને આંબો વાવો તો કેરી મળે
- બાવાના બેઉ બગડ્યા
- બાવો ઉઠ્યો બગલમાં હાથ
- બાંધી મુઠ્ઠી લાખની, ઉઘાડી વા ખાય
- બિલાડીના કીધે શિંકુ ન ટૂટે
- બિલાડીના પેટમાં ખીર ન ટકે, બૈરાંના પેટમાં વાત ન ટકે
- બિલાડીની ડોકે ઘંટ બાંધે કોણ?
- બીજાની ચિતા પર પોતાની ભાખરી શેકી લેવી
- બીડું ઝડપવું
- બે ઘરનો પરોણો ભૂખે મરે
- બે પાડા લડે તેમાં ઝાડનો ખો નીકળે
- બે પાંદડે થવું
- બે બદામનો માણસ
- બે બાજુની ઢોલકી વગાડવી
- બેઉ હાથમાં લાડવા
- બૈરાંની બુદ્ધિ પગની પાનીએ
- બોડી-બામણીનું ખેતર
- બોલે તેના બોર વેંચાય
- બંધ બેસતી પાઘડી પહેરી લેવી
- બ્રાહ્મણી વંઠે તો તરકડે જાય
- ભડનો દીકરો
- ભણેલા ભીંત ભૂલે
- ભલભલાને ભૂ પાઈ દેવું
- ભલું થયું ભાંગી જંજાળ, સુખે ભજશું શ્રીગોપાળ
- ભાગતા ભૂતની ચોટલી ભલી
- ભાગ્યશાળીને ભૂત રળે
- ભાંગરો વાટવો
- ભાંગ્યાનો ભેરુ
- ભાંગ્યું તો ય ભરુચ
- ભાંડો ફૂટી ગયો
- ભીખના હાંલ્લા શિકે ન ચડે
- ભુવો ધૂણે પણ નાળિયેર તો ઘર ભણી જ ફેંકે
- ભૂત ગયું ને પલિત આવ્યું
- ભૂતનું સ્થાનક પીપળો
- ભૂલ્યા ત્યાંથી ફરી ગણો
- ભૂંડાથી ભૂત ભાગે
- ભેખડે ભરાવી દેવો
- ભેજાગેપ
- ભેજાનું દહીં કરવું
- ભેંશ આગળ ભાગવત
- ભેંશ ભાગોળે, છાસ છાગોળે અને ઘેર ધમાધમ
- ભેંશના શીંગડા ભેંશને ભારી
- મગ જે પાણીએ ચડતા હોય તે પાણીએ જ ચડાવાય
- મગજમાં રાઈ ભરાઈ જવી
- મગનું નામ મરી ન પાડે
- મગરનાં આંસુ સારવા
- મણ મણની ચોપડાવવી
- મન હોય તો માળવે જવાય
- મન, મોતી ને કાચ, ભાંગ્યા સંધાય નહિ
- મનનો ઉભરો ઠાલવવો
- મનમાં પરણવું ને મનમાં રાંડવું
- મનુષ્ય યત્ન, ઈશ્વર કૃપા
- મરચા લાગવા
- મરચાં લેવા
- મરચાં વાટવા
- મરચું-મીઠું ભભરાવવું
- મરતાને સૌ મારે
- મરતો ગયો ને મારતો ગયો
- મસાણમાંથી મડા બેઠા કરવા
- મસીદમાં ગયું'તું જ કોણ?
- મહેતો મારે ય નહિ અને ભણાવે ય નહિ
- મળે તો ઈદ, ન મળે તો રોજા
- મંકોડી પહેલવાન
- મા તે મા, બીજા બધા વગડાના વા
- માખણ લગાવવું
- માણસ માત્ર ભૂલને પાત્ર
- માથા માથે માથું ન રહેવું
- માથે દુખનાં ઝાડ ઉગવા
- માથે પડેલા મફતલાલ
- મામા બનાવવા
- મામો રોજ લાડવો ન આપે
- મારવો તો મીર
- મારા છગન-મગન બે સોનાના, ગામનાં છોકરાં ગારાના
- મારે મીર ને ફૂલાય પીંજારો
- માં કરતાં માસી વહાલી લાગે
- માં તેવી દીકરી, ઘડો તેવી ઠીકરી
- માંગ્યા વિના મા પણ ન પીરસે
- મિયાં પડ્યા પણ ટંગડી ઊંચી
- મિયાંની મીંદડી
- મીઠા ઝાડના મૂળ ન ખવાય
- મુલ્લાની દોડ મસીદ સુધી
- મુવા નહિ ને પાછા થયા
- મુસાભાઈના વા ને પાણી
- મૂઈ ભેંશના ડોળા મોટા
- મૂછે વળ આપવો
- મૂડી કરતાં વ્યાજ વધુ વહાલું હોય
- મૂરખ મિત્ર કરતાં દાનો દુશ્મન સારો
- મૂરખના ગાડાં ન ભરાય
- મેથીપાક આપવો
- મેરી બિલ્લી મૂઝસે મ્યાઉં
- મેલ કરવત મોચીના મોચી
- મોઢાનો મોળો
- મોઢામાં મગ ભર્યા છે?
- મોઢું જોઈને ચાંદલો કરાય
- મોરના ઈંડાને ચીતરવા ન પડે
- મોસાળમાં જમણ અને મા પીરસનાર
- મોં કાળું કરવું
- મોં પરથી માંખી ઉડતી નથી
- મોં માથાના મેળ વિનાની વાત
- યથા રાજા તથા પ્રજા
- રાઈના પડ રાતે ગયા
- રાજા, વાજા ને વાંદરા, ત્રણેય સરખા
- રાજાને ગમી તે રાણી, છાણા વીણતી આણી
- રાત ગઈ અને વાત ગઈ
- રાત થોડી ને વેશ ઝાઝા
- રાતે પાણીએ રોવાનો વખત
- રામ રમાડી દેવા
- રામ બોલો ભાઈ રામ થઈ જવું/રામશરણ પહોંચવું
- રામના નામે પથ્થર તરે
- રામબાણ વાગ્યા હોય તે જાણે
- રાંડ્યા પછીનું ડહાપણ
- રાંધવા ગયા કંસાર અને થઈ ગયું થૂલું
- રાંધેલ ધાન રઝળી પડ્યા
- રૂપ રૂપનો અંબાર
- રોગ ને શત્રુ ઉગતાં જ ડામવા પડે
- રોજની રામાયણ
- રોટલાથી કામ કે ટપટપથી
- રોતા રોતા જાય તે મુવાની ખબર લઈ આવે
- રોદણા રોવા
- લખણ ન મૂકે લાખા
- લગને લગને કુંવારા લાલ
- લક્ષ્મી ચાંદલો કરવા આવે ત્યારે મોં ધોવા ન જવાય
- લંકાની લાડી ને ઘોઘાનો વર
- લંગોટીયો યાર
- લાકડાના લાડુ ખાય તે પસ્તાય અને ન ખાય તે પણ પસ્તાય
- લાકડાની તલવાર ચલાવવી
- લાકડે માંકડું વળગાવી દેવું
- લાખો મરજો પણ લાખોનો પાલનહાર ન મરજો
- લાગ્યું તો તીર, નહિ તો તુક્કો
- લાજવાને બદલે ગાજવું
- લાલો લાભ વિના ન લોટે
- લાંબા જોડે ટૂંકો જાય, મરે નહિ તો માંદો થાય
- લીલા લહેર કરવા
- લે લાકડી ને કર મેરાયું
- લોઢાના ચણા ચાવવા
- લોઢું લોઢાને કાપે
- લોભને થોભ ન હોય
- લોભિયા હોય ત્યાં ધુતારા ભૂખે ન મરે
- લોભે લક્ષણ જાય
- વખાણેલી ખીચડી દાઢે વળગે
- વટનો કટકો
- વઢકણી વહુ ને દિકરો જણ્યો
- વર મરો કે કન્યા મરો, ગોરનું તરભાણું ભરો
- વરને કોણ વખાણે? વરની માં!
- વરસના વચલા દહાડે
- વહેતા પાણી નિર્મળા
- વહેતી ગંગામાં ડુબકી લગાવવી
- વહેમનું કોઈ ઓસડ નથી
- વહોરાવાળું નાડું પકડી ન રખાય
- વા વાતને લઈ જાય
- વાઘ પર સવારી કરવી સહેલી છે પણ નીચે ઉતરવું અઘરું છે
- વાઘને કોણ કહે કે તારુ મોં ગંધાય છે
- વાડ ચીભડા ગળે
- વાડ વિના વેલો ઉપર ન ચડે
- વાણિયા વાણિયા ફેરવી તોળ
- વાણિયા વિદ્યા કરવી
- વાણિયાની મૂછ નીચી તો કહે સાત વાર નીચી
- વાણિયો રીઝે તો તાળી આપે
- વાત ગળે ઉતરવી
- વાતનું વતેસર કરવું
- વાતમાં કોઈ દમ નથી
- વારા ફરતો વારો, મારા પછી તારો, મે પછી ગારો
- વાર્યા ન વળે તે હાર્યા વળે
- વાવડી ચસ્કી
- વાળંદના વાંકા હોય તો કોથળીમાંથી કરડે
- વાંઢાને કન્યા જોવા ન મોકલાય
- વાંદરાને સીડી ન અપાય
- વાંદરો ઘરડો થાય પણ ગુલાંટ ન ભૂલે
- વિદ્યા વિનયથી શોભે
- વિના ચમત્કાર નહિ નમષ્કાર
- વિનાશકાળે વિપરીત બુદ્ધિ
- વિશનખી વાઘણ
- વિશ્વાસે વહાણ તરે
- વિંછીના દાબડામાં હાથ નાખીએ તો પરિણામ શું આવે?
- વેંત એકની જીભ
- શંકા ભૂત અને મંછા ડાકણ
- શાંત પાણી ઊંડા હોય
- શાંતિ પમાડે તે સંત
- શિયા વિયાં થઈ જવું
- શિયાળ તાણે સીમ ભણી અને કૂતરું તાણે ગામ ભણી
- શીરા માટે શ્રાવક ન થવાય
- શીંગડા, પૂંછડા વિનાનો આખલો
- શેક્યો પાપડ ભાંગવાની તાકાત નથી
- શેઠ કરતાં વાણોતર ડાહ્યાં
- શેઠની શિખામણ ઝાંપા સુધી
- શેર માટીની ખોટ
- શેરના માથે સવા શેર
- શોભાનો ગાંઠીયો
- સઈની સાંજ ને મોચીની સવાર ક્યારે ય આવે નહિ
- સતી શાપ આપે નહિ અને શંખણીના શાપ લાગે નહિ
- સત્તા આગળ શાણપણ નકામું
- સસ્તુ ભાડું ને સિદ્ધપુરની જાત્રા
- સંઘર્યો સાપ પણ કામ આવે
- સંતોષી નર સદા સુખી
- સંસાર છે ચાલ્યા કરે
- સાચને આંચ ન આવે
- સાપ ગયા અને લીસોટા રહ્યા
- સાપના દરમાં હાથ નાખવો
- સાપને ઘેર સાપ પરોણો
- સાપે છછુંદર ગળ્યા જેવી હાલત
- સાંઠે બુદ્ધિ નાઠી
- સીદીભાઈને સીદકાં વહાલાં
- સીદીભાઈનો ડાબો કાન
- સીધી આંગળીએ ઘી ન નીકળે
- સીંદરી બળે પણ વળ ન મૂકે
- સુકા ભેગુ લીલું બળે
- સુખમાં સાંભરે સોની ને દુ:ખમાં સાંભરે રામ
- સુતારનું મન બાવળિયે
- સુરતનું જમણ ને કાશીનું મરણ
- સૂપડાં સાફ થઈ ગયાં
- સૂળીનો ઘા સોયથી સર્યો
- સેવા કરે તેને મેવા મળે
- સો દહાડા સાસુના તો એક દહાડો વહુનો
- સો વાતની એક વાત
- સોટી વાગે ચમચમ ને વિદ્યા આવે રૂમઝૂમ
- સોના કરતાં ઘડામણ મોંઘું
- સોનાની થાળીમાં લોઢાનો મેખ
- સોનાનો સુરજ ઉગવો
- સોનામાં સુગંધ મળે
- સોનીના સો ઘા તો લુહારનો એક ઘા
- સોનું સડે નહિ ને વાણિયો વટલાય નહિ
- સોળે સાન, વીશે વાન
- સ્ત્રી ચરિત્રને કોણ પામી શકે ?
- સ્ત્રી રહે તો આપથી અને જાય તો સગા બાપથી
- હલકું લોહી હવાલદારનું
- હવનમાં હાડકાં હોમવા
- હવેલી લેતા ગુજરાત ખોઈ
- હસવું અને લોટ ફાકવો બન્ને સાથે ન થાય
- હસે તેનું ઘર વસે
- હળદરના ગાંઠીયે ગાંધી ન થવાય
- હળાહળ કળજુગ
- હાથ ઊંચા કરી દેવા
- હાથના કર્યા હૈયે વાગ્યા
- હાથમાં આવ્યું તે હથિયાર
- હાથી જીવે તો લાખનો, મરે તો સવા લાખનો
- હાથીના દાંત દેખાડવાના જુદા અને ચાવવાના જુદા
- હાથીની પાછળ કૂતરા ભસે
- હાર્યો જુગારી બમણું રમે
- હિંમતે મર્દા તો મદદે ખુદા
- હીરો ઘોઘે જઈ આવ્યો અને ડેલે હાથ દઈ આવ્યો
- હું પહોળી ને શેરી સાંકડી
- હું મરું પણ તને રાંડ કરું
- હૈયું બાળવું તેના કરતા હાથ બાળવા સારા
- હૈયે છે પણ હોઠે નથી
- હૈયે રામ વસવા
- હોઠ સાજા તો ઉત્તર ઝાઝા
- હોળીનું નાળિયેર
- ક્ષમા વીરનું ભૂષણ છે
- હિન્દી કહેવતો
- શું થાય, બાવા બન્યા હૈ તો હિન્દી બોલ્યા વિના સૂટકા નહિ હૈ !
- અપના હાથ જગન્નાથ
- અબી બોલા અબી ફોક
- એક પંથ દો કાજ
- કાજી દૂબલે ક્યું તો બોલે સારે ગાંવકી ફીકર
- ખુદા મહેરબાન તો ગદ્ધા પહેલવાન
- ઘાયલકી ગત ઘાયલ જાને
- તેરી બી ચૂપ ઓર મેરી બી ચૂપ
- તેરે માંગન બહોત તો મેરે ભૂપ અનેક
- પંચકી લકડી એક કા બોજ
- ભૂખે ભજન ન હોઈ ગોપાલા
- મન ચંગા તો કથરોટમેં ગંગા
- મફતકા ચંદન ઘસબે લાલિયા
- માન ન માન મૈં તેરા મહેમાન
- મિયાં-બીબી રાજી તો ક્યા કરેગા કાજી
- મુખમેં રામ, બગલમેં છૂરી
- રામનામ જપના પરાયા માલ અપના
- લાતોંકે ભૂત બાતોંસે નહીં માનતે
- લેને ગઈ પૂત ઔર ખો આઈ ખસમ
- વો દિન કહાં કિ મિયાં કે પાઉં મેં જૂતિયા
- સૌ ચૂહે મારકે બિલ્લી ચલી હજકો
૫૦ ગ્રામ, x ૧ ) = ૫૦ ગ્રામ
